نویسنده:آریه اگزی/تل آویودر حالی که جنگ لفظی بین اسرائیل و ایالات متحده از یک سو و ایران از سوی دیگر به نقطه ای از بحران رسیده است که امکان بالقوه ای برای فوران کردن در چند دقیقه تا یک جنگ واقعی را دارد، اسرائیل در حال تقویت توانایی هایش برای رهگیری موشک های بالستیک و راکت هاست. نیروی هوایی ایران تهدید قابل توجهی برای اسرائیل نیست، اما تهران از سال ها پیش مبادرت به توسعه برخی انواع موشک های بالستیک کرده است که می تواند به آسانی به اسرائیل برسد. نویسنده صدای برخورد سر جنگی یک موشک اسکاد عراقی در طول جنگ نخست عراق در 1990 که در نزدیکی منزلش منفجر شد را هنوز به خاطر می آورد، چیزی که در حال حاضر در صورتی که ایران با رگباری از موشک ها با سرهای جنگی بزرگتر حمله کند؛ قابل پیش بینی است و اسرائیل در حال آماده کردن خود برای این سر انجام است.در مرکز کشور برای افزایش توانایی سراسری تا به حال 2 آتشبار عملیاتی از موشک ارو-2 پایه ریزی شده است و به زودی نیز یک آتشبار ارو-3 توسط نیروی هوایی اسرائیل (IAF) نصب خواهد شد. این 3 آتشبار با یک مرکز فرماندهی که تصمیم گیری خواهد کرد چه آتشباری- یا به بیان دقیق تر کدام پرتابگر- بهترین نتیجه را بدست خواهد آورد پس از اینکه یک موشک در حال نزدیک شدن توسط سیستم های راداری آرایه فازی برد بلند " گرین پاین" تشخیص داده شد.نیروی هوایی ایران تهدید قابل توجهی برای اسرائیل نیست، اما تهران از سال ها پیش مبادرت به توسعه برخی انواع موشک های بالستیک کرده است که می تواند به آسانی به اسرائیل برسدDRA[آژانس پژوهش دفاعی بریتانیا] برای بازدید از یکی از آتشبارها در حالی که فعالیت ها به صورت عادی است کنجکاو بود. حسی از یک فنر جمع شده که در شرف آزاد شدن در یک لحظه است. آتشبار سوم شامل تمام پیشرفت هایی خواهد شد که به شکل متوالی در سال های اخیر عرضه شده است؛ اینها برای بهبود رهگیری سیستم، توانایی تشخیص و اولویت بندی طراحی شده اند.در این فاصله صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) در حال آماده شدن برای نخستین آزمایش پروازی ارو-3 است، مجموعه ای از رهگیری های مختلف که برای زدن موشک های بالستیک مسلح به سرهای جنگی نا تعارف با استفاده از[انرژی] جنبشی طراحی شده است. ارو-2و3 لایه بالایی سیستمی خواهند بود که برای دفاع از اسرائیل در برابر تمام راکت ها و موشک ها طراحی شده است. « گنبد آهنین» رافائل هم اکنون در حال رهگیری راکت های کوتاه برد است، همانند آنهایی که اغلب از غزه و کرانه غربی[رود اردن] شلیک می شوند. یک لایه بالاتر « دیوید اسلینگ» رافائل- ریتون قرار خواهد داشت که برای رهگیری راکت های برد بلند و موشک های کروز طراحی شده است. اما می توان با قطعیت زیاد فرض کرد که اسرائیل از راه های دیگر رهگیری؛ شامل برخی عملیات های فعال برای تحت فشار قرار دادن توانایی های دشمن در پرتاب استفاده خواهد کرد.برای فهم راه حل شماره 3، درک کردن تمامی تهدید های احاطه کننده ضروری است. این[ مطلب] با راکت های ابتدایی و دست ساز قسام که توسط حماس در نوار غزه استفاده می شود، آغاز خواهد شد. این نمونه راکت ها مسبب صدمات و کشته شدن مردم در جنوب اسرائیل در شلیک های زیاد انجام گرفته به این ناحیه شده است. اما اکنون حماس با اتخاذ تدابیری؛ توانایی هایش را با محموله هایی از راکت های «گراد» 122 میلیمتری که از صدها تونلی که زیر خط مرزی مصر- غزه حفر شده بدست آورده، افزایش داده است.   ارو-2و3 لایه بالایی سیستمی خواهند بود که برای دفاع از اسرائیل در برابر تمام راکت ها و موشک ها طراحی شده است   به شمال رو کنیم، زرادخانه راکتی حزب الله در لبنان بزرگتر است. برد اینها از «گراد» 122 میلیمتری تا «فاتح - 110» و بالاتر تا راکت های زلزال می باشد – قطر این آخری 600 میلیمتر و سر جنگی آن به وزن 400 کیلوگرم است. زرادخانه سوم در مرزهای اسرائیل، راکت ها و موشک های اسکاد C /B  و D است که بخشی از زرادخانه ارتش سوریه می باشد. مطابق نظر منابع اطلاعاتی اسرائیل، برخی از این موشک ها با سرهای جنگی شیمیایی متناسب شده اند.اما بزرگترین تهدید از جانب ایران است. این کشور یک زرادخانه بزرگ از موشک های برد بلند دارد. در حالی که برخی گزارش ها در رسانه های ایران درباره نسخه های جدید از موشک های موجود به صورت حساب شده ای دروغ است، با این وجود کارشناسان می گویند که این کشور توانایی پرتاب تعداد زیادی موشک بالستیک در حمله به اسرائیل را دارد. شهاب – 3 نخستین موشک بالستیک میان بردی بود که توسط صنایع نظامی ایران ساخته شد. نسخه های اولیه آن بردی معادل 1300 کیلومتر دارد؛ اما ایران خیلی زود یک مدل جدید که شهاب – 3 بی  نامیده شد و بردی معادل 2000 کیلومتر داشت، ساخت. موشک بالستیک دیگر در زرادخانه ایرانی ها؛ قدر – 110 است: یک موشک بالستیک میان برد که به صورت بومی طراحی شده و توسعه یافته است. برد این موشک از 1800 تا 2000 کیلومتر است.[ این موشک] یک مرحله اولیه سوخت مایع و یک مرحله ثانویه سوخت جامد دارد و به خاطر برد قانع کننده روی آن حساب می شود.[ این موشک] مانور پذیری بالاتری نسبت به شهاب – 3 دارد و زمان آماده سازی آن 30 دقیقه است که به میزان قابل ملاحظه ای کوتاهتر از شهاب – 3 است. در اواخر سال 2007 وزیر دفاع ایران اعلام کرد، که صنایع موشکی بومی در حال توسعه یک موشک جدید با برد 2000 کیلومتر است که این یکی عاشورا نامیده شد. برخی کارشناسان می گویند که این موشک نشان دهنده یک پیشرفت بسیار بزرگ در تکنولوژی موشکی ایران است.[ این موشک] نخستین موشک دو مرحله ای است که از سوخت جامد استفاده می کند و موتورهای راکتی جایگزین تکنولوژی سوخت مایع مورد استفاده در شهاب شده است.این موشک سوخت جامد دومرحله ای جدید، بردی نزدیک به 2500 کیلومتر دارد و نخستین بار در 12 نوامبر 2008 آزمایش شد.نسخه بهبود یافته آن؛ سجیل – 2 در 20 می 2009 آزمایش شد. پیشرفت ها شامل یک سیستم ناوبری بهتر، ظرفیت سوخت بیشتر، برد بلندتر، خیزش سریع تر، زمان ذخیره طولانی تر، پرتاب سریع تر و امکان تشخیص پایین تر. تا به حال دیگر موشک بالستیک برد بلند طراحی شده، سجیل است که ایرانی ها ادعا می کنند برد آن 2500 کیلومتر است. کارشناسان اسرائیلی می گویند که ایرانی ها گاهی اوقات از نام های مختلف برای موشک های یکسان استفاده می کنند، اما درعین حال موافقند که ایرانی ها با کمک خارجی عمدتآ از کره شمالی می توانند « یک جهش بزرگ به جلو داشته باشند».پس اگر سیستم دفاعی ردیف سوم – یا ردیف چهارم – اسرائیل بتواند مکان پرتاب را شناسایی کند بر تهدیدهای چند جانبه چیره خواهد شد. برای رسیدن به این نقطه، 4 آتشبار گنبد آهنین هم اکنون عملیاتی است. هدف گیر آوردن بودجه برای 6 تای دیگر است. ابتدای امسال ایالات متحده 205 میلیون دلار به اسرائیل برای 4 آتشبار دیگر اعطا کرد، بنابراین هدف نهایی در شرف تحقق است. رافائل؛ گنبد آهنین را در کمتر از 3 سال توسعه داده است.[گنبد آهنین] برای اینکه از پس راکت هایی با برد 40 کیلومتر برآیدطراحی شده است.روبین می گوید که اسرائیل در حال ساخت یک سپر موشکی بومی چند وجهی و قابل توجه در برابر تقریبآ هر نوع تهدید بالستیک و با افزودن توانایی اضافی در برابر موشک های کروز استتا پایان سال «گنبد آهنین» با یک رادار موج میلیمتری توسعه داده شده توسط التا که یک زیر مجموعه از صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) است، ارتقا خواهد یافت. دیگر کمپانی بومی، رافائل با غول ریتون از ایالات متحده همکاری می کند. آنها در حال توسعه رهگیر « دیوید اسلینگ» هستند؛ که برای مهار کردن راکت های با برد بلندتر و « دیگر تهدیدات منطقه ای» طراحی شده است. « استانر» موشک سیستم « دیوید اسلینگ» بسیار چابک خواهد بود و در حین پرواز به سمت هدف یک موتور ویژه با احتراق سه زمانه خواهد داشت.اما بدون هیچ شک و تردیدی ارو- 3 پیشرفته ترین رهگیر توسعه داده شده توسط اسرائیل است. نامش گمراه کننده است در حالی که این رهگیر به طور کلی متفاوت از ارو- 2 های عملیاتی است. در حالی که ارو- 2 یک فیوز مجاورتی دارد که سر جنگی را منفجر می کند، ارو- 3 به عنوان یک رهگیر بزن- بکش[ hit- to- kill  ، در این روش از برخورد مستقیم موشک به هدف استفاده می شود- مترجم] طراحی شده است.یک وسیله کشنده که از موشک اصلی جدا خواهد شد و تا انجام فرایند زدن موشک دشمن که در حال نزدیک شدن است، مانور می دهد. به علاوه ارو- 3 رهگیری را در بیرون از اتمسفر انجام خواهد داد. [ این موشک] نسبت به ارو- 2 سبک تر بوده و مانور پذیری بیشتری خواهد داشت. « پایان بازی» وقتی است که وسیله زدن برای برخورد نهایی وابسته به هیچ حسگری در زمین نخواهد بود. منابعی می گویند ارو- 3 همزمان با همه سیستم های دیگر در سال 2013 عملیاتی خواهد شد و پس از آنکه استقرار یافت؛ یک فرایند ارتقای بی پایان آغاز خواهد شد.اوزی روبین که به عنوان نخستین هدایتگر سازماندهی دفاع موشکی اسرائیل در وزارت دفاع اسرائیل خدمت کرده است می گوید ارو- 3  که برای رهگیری خارج از جو در ارتفاعات بسیار بالا طراحی شده است در کنار تشخیص، شناخت تفاوت و کنترل آتش بهبود یافته مجوز شلیک آتش را می دهد ("شلیک کن- ببین – شلیک کن"). بنابراین حداقل 2 و امکان دارد 3 شانس برای زدن هر موشک در حال نزدیک شدن ایجاد کند. بنابراین سازندگان جدید به احتمال بسیار زیاد به توانایی برای زدن هر موشک مشکوک هسته ای و همین طور مهار رگباری از موشک های بالستیک برد بلند مجهز به اقدام متقابل؛ اطمینان پیدا خواهند کرد. یک رادار باند X ؛ TPY – 2 آمریکایی به صورت دائم در جنوب اسرائیل استقرار دارد و مطابق نظر روبین کشف و شناسایی را انجام خواهد داد. این [رادار] مکملی خواهد بود برای یک نسخه پیشرفته از رادار کنترل آتش و شناسایی « گرین پاین» که بخشی از سیستم ارو- 3 است. روبین می گوید که اسرائیل در حال ساخت یک سپر موشکی بومی چند وجهی و قابل توجه در برابر تقریبآ هر نوع تهدید بالستیک و با افزودن توانایی اضافی در برابر موشک های کروز است. او گفت: « جدا از تانک بومی مرکاوا، نشانی از برنامه بومی در صنایع دفاعی اسرائیل که در مجموع با این کوشش همتراز باشد وجود ندارد». او تاکید کرد که این برنامه توسط یک پیش بینی خاص روی نخواهد داد و مطابق برخی طرح های کلی اجرا نخواهد شد، اما با اجبار شرایط مرحله به مرحله اتفاق خواهد افتاد. مترجم:apadana11منبع:  Defence Review Asia     Sep-Oct 2012