برخی هواپیماها مکان ویژه ای را در تاریخ جنگها به خود اختصاص داده اند. یکی از بهترین نمونه ها در این رابطه بمب افکن شیرجه رو یونکرس Ju-87 موسوم به اشتوکا می باشد. گرچه این هواپیما تا سالهای میانی جنگ جهانی دوم تقریبا از رده خارج محسوب می شد، لیکن توانست در حملات رعدآسای سالهای آغازین جنگ نقش موثری ایفا کند. تا سال ١٩٣٦ که مدل JU-87B عرضه شد، مدلهای متعددی از این هواپیما ساخته شده بود. مدل JU-87 G-1 بخصوص برای حمله بر ضد تانک های متفقین ساخته شده و دارای توانایی های بالقوه ای بود. از جمله مجهز بودن به یک موتور پرقدرت 1420 اسب بخار، قابلیت حمل 1800 کیلوگرم بمب و یک توپ ٣٧ میلی متری در زیر هر بال. همچنین یک مسلسل ٧.٥ میلیمتری نیز در قسمت عقب کابین خلبان، هواپیماهایی را که از پشت سر حمله می کردند را مورد حمله قرار می داد. این هواپیما دارای دقت بمباران فوق العاده ای بود و پس از بمباران خطوط نیروهای دشمن با دقتی کم نظیر، با توپهای زیربال خود باقیمانده آنها را مورد حمله قرار می داد. این هواپیما از روی بالهای به بالا برگشته و چرخهای فرود ثابت آن براحتی قابل تشخیص بود. ویژگی منحصر بفرد دیگر آن، آژیر آن بود که نماد وحشت نازی محسوب شده و دلهره ای عظیم در دل سربازانی می انداخت که این هواپیما را بر آسمان بالای سر خود در حال شیرجه زدن و بمباران ملاحظه می کردند. طراحی اشتوکا دارای چند ویژگی نوآورانه بود که از جمله آن می توان به اهرمهای ترمز هوایی اشاره کرد که در هنگام شیرجه زدن، مانع شتاب بیش از حد هواپیما می شدند. این بمب افکن اولین عملیات نظامی خود را در جنگ های داخلی اسپانیا بر علیه دولت قانونی این کشور و به طرفداری از ژنرال فرانکو انجام داد. در طول این عملیات خلبانان آلمانی مهارت لازم برای استفاده عملی از این هواپیما را فراگرفتند. در یکم سپتامبر ا٩٣٩ ارتش آلمان (ورماخت) در جواب حملات و تجاوزات متعدد به لهستان حمله کرده و در ٣١ آگوست ١٩٣٦ تعداد ٣٦٦ هواپیمای اشتوکا در جنگ بر علیه لهستان بکار گرفته شدند. تنها ٣١ هواپیما در این جنگ از دست رفت که ضعف دفاع هوایی لهستان را نشان می داد. نیروهای لهستانی زیر بار بمباران سهمگین این هواپیماها بزودی روحیه خود را از دست داده و تسلیم شدند. در جنگ علیه دانمارک و نروژ این هواپیماها کارایی خود را در نابود کردن ناوگان جنگی دشمن نشان دادند. در طول نبرد دانکرک اسکادران های اشتوکا توانستند بیش از نیمی از ناوگان جنگی انگلستان در سواحل فرانسه را نابود کرده و نقش موثری در پیروزی آلمان بر فرانسه ایفا کنند. علیرغم کارایی زیاد این هواپیما به علت سرعت و قابلیت مانور پایین در برابر شکاری های مدرن جنگ جهانی دوم آسیب پذیر بود. لذا نیاز به پوشش هوایی از سوی جنگنده های شکاری آلمانی داشت. در فاصله سالهای ١٩٣٦ تا ١٩٤٤ حدود ٥٧٥٢ عدد از این هواپیما ساخته شد تا اینکه با بمب افکن پیشرفته تر Fw-190 جایگزین گردید.