سالها پیش شاید پرواز برای انسان آرزویی
دست نیافتنی بود ولی اکنون او بدین آرزو دست یافته است ولی پس از
پرواز تازه متوجه مشکل جدیدتری شد و آن مدت طولانی پرواز از نیمی
ار محیط زمین بود . هرچند با ورود موتور های جت این مدت زمان برای
هوانوردان کاهش یافت ولی باز هم فاصله تا نتیجه مطلوب زیاد بود .
بمب افکن هایپر خود ددریچه ای گشود تا آرزوی کاهش مدت زمان
پرواز به واقعیت نزدیکتر شود .
جنگنده بمب افکن هایپر سوار (HyperSoar) یک جنگنده و یا در اصل بمب
افکنی است هم اندازه بمب افکن بی 52 که می تواند از خاک آمریکا به
پرواز در امده و به هر نقطه ای از جهان که مورد نیاز است در هر سرعت و
در هر ارتفاعی حمله هوایی کرده و بدون استفاده از سوختگیری هوایی و
نیز بدون استفاده از پایگاه واسطه زمینی و با استفاده از تجهیزات
پیشگیرانه دفاعی درون خود به سلامت به پایگاه خود در آمریکا بازگردد .
این بمب افکن میتواند با سرعتی معادل 6700 مایل بر ساعت (10 ماخ ) و
با مقدار دوبرابر مهمات هواپیماهای بمب افکن ساب سونیک (زیر سرعت
صوت ) عادی به پرواز در آید . ساختمان این بمب افکن به گونه ای طراحی
شده است که با وارد شدن به اتمسفر زمین واستفاده از کمتری نیروی ممکن
خود را به سمت هدف رسانده و ماموریت خود را انجام دهد . برای این کار
این پرنده با روشن کردن موتورهای نیرومند خود تا ارتفاع 130000 پایی
از سطح زمین بالا می رود و سپس موتورهای خود را خاموش میکند تا به صورت
شیرجه ای با شیب پایین مجددا سرعت گرفته و مقداری از مسیر خویش را
بدون استفاده از سوخت طی کند . سپس مجددا موتورهای قدرتمند خود را
روشن کرده و مجددا به ارتفاع فوق باز میگردد .(همانند سنگ صافی که
در صورت پرتاب به صورت افقی میتواند چندین بار از روی آب جهش کرده و
مجددا به هوا باز گردد .) همانطور که میدانیم جو زمین در مقابل اجسام
خارج از زمین که به سطح زمین نزدیک می شوند دارای نوعی مقاومت است و
از ورود آن تا حد ممکن جلوگیری میکند . (مانند مقاومت سطح آب در قبال
سنگ صاف ) پس بمب افکن هایپر با استفاده از همین خاصیت به علاوه
موتورهای نیرومند خود می تواند در طول اتمسفر زمین به سمت هر منطقه
مورد نیاز پرواز کند .
این پرنده به طور مثال برای انجام یک ماموریت در شرق آسیا با پرواز
از امریکا و بر فراز اقیانوس اطلس به بیش از 25 جهش در یک پرواز
یک ونیم ساعته نیاز دارد تا بر فراز هدف خود قرار گیرد . زاویه مورد
نیاز به هنگام هربار صعود و سقوط در هر جهش تقریبا پنج درجه می باشد .
خدمه این هواپیما نیز به هنگام هربار سقوط و صعود نیرویی معادل 1.5
جی بی ونی و یا جاذبه را احساس خواهند . این نیرو معادل نیروی دوران
یک کودک توسط یک فرد بزگسال است که از طرف کودک احساس می شود که
تقریبا نیروی ناچیزی است . البته نیروی جی بمب افکن هایپر می تواند
تا صد ها مرتبه از ان کوچکتر باشد . اگرچه طرحهای حمل مسافر توسط این
پرنده مخاطره امیز ذکر شده ولی در کل هیچ خطری در خارج از جو چون
برخورد با پرتاب گرهای ماهواره و یا سایر لانچر های فضایی این
پرنده را تهدید نمیکند . طرح موتوراین هواپیما مبنی بر استفاده از
موتورهای موشکی وراکتی برای پرتاب این پرنده از پایگاه پروازی به
سمت جو و سپس باز گرداندن آن به سمت مقصد در داخل جو است . البته طرح
دیگری نیز مبنی بر استفاده ازموتورهای جت پیشرفته برای قرار دادن
این پرنده در جو مطرح شده است . یکی دیگر از ایده های بکارگیری شده در
این طرح استفاده از گرمای ناشی از اصطکاک جو هنگام شیرجه به درون اتمسفر
است . این پرنده می تواند گرمای وارد شده را جذب و در زمان اوج گیری
مجدد و قرار گیری در خارج از اتمسفر که دارای دمایی بسیار پایین است
استفاده کند . البته این طرح در حال تحقیق است . روش دیگر برای تامین
نیروی اوج دهنده در این پرنده استفاده از موتور های اسکرم جت است . این
موتورها با قابلیت فشرده سازی و دادن شتابی بیش از حد معمول به ذرات
ورودی هوا می توانند نیرویی بسیار بالاتر از موتورهای جت برای هایپر
ایجاد کنند . در هر صورت امکان استفاده از این نوع موتورها حداقل برای
دادن شتاب اوج گیری به هایپر غیر محتمل نخواهد بود .زیرا این موتورها
پرتابکننده های خوبی در سرعت های فراصوت هستند . طراحی بمب افکن به صورت
کاملا آئرودینامیک اتنجام شده است و دارای طول بسیار بالایی است که
بتواند همچون یک راکت برای گرفتن شتاب عمل کند . لبه های خارجی در
گوشه های اتصال قسمت بالایی هواپیما با قسمت پایینی نیز برای افزودن
قابلیت آئرودینامیک آن به صورت کاملا زاویه دار در نظر گرفته شده
است . برای دفع مشکل ناشی از سرعت های بالا در این بمب افکن قسمت
جلویی به صورت نازک تر و کم عرض تر از قسمت انتهایی هواپیما برای
تحمل فشار بسیار بالای امواج صوتی طراحی شده است . علاوه بر این خود
بمب افکن همچون یک بال بزرگ است که با توجه به نوع شکل بندی ان
نیروی بالابرنه آن در سرعتهای بالا بسیار افزایش می یابد .
در صورت نهایی شدن طرح ساخت این بمب افکن که دارای پروژه ای بسیار
محرمانه است فاصله 17 ساعته پرواز بین استرالیا ولندن به 1.5
ساعت کاهش خواهد یافت . و امید انسان به کاهش فاصله ها روز به
روز بیشتر خواهد شد . البته بنابه ادعای چندین نشریه تعدادی عکاس موفق
به شکار تصاویری با استفاده از تلسکوپ از پروازهای شبانه این بمب افکن
شده اند .
مترجم MSKSB
۹۱/۰۸/۰۱
۰
۰
مصطفی نداف