سالها   پیش   شاید  پرواز  برای انسان آرزویی  دست نیافتنی  بود ولی اکنون  او بدین  آرزو دست یافته است  ولی  پس از  پرواز تازه   متوجه مشکل  جدیدتری  شد   و آن مدت  طولانی  پرواز  از نیمی  ار محیط زمین بود .  هرچند با  ورود موتور های  جت  این مدت  زمان برای   هوانوردان کاهش  یافت  ولی  باز هم   فاصله تا   نتیجه مطلوب  زیاد بود .   بمب افکن  هایپر  خود ددریچه ای   گشود تا  آرزوی  کاهش   مدت  زمان  پرواز   به واقعیت نزدیکتر شود  . جنگنده بمب افکن  هایپر سوار (HyperSoar)  یک  جنگنده  و یا در اصل بمب افکنی است  هم اندازه بمب افکن بی 52  که می تواند   از خاک  آمریکا  به  پرواز در امده   و به  هر نقطه ای  از جهان که مورد نیاز است  در هر سرعت و در هر ارتفاعی  حمله  هوایی کرده و بدون استفاده از  سوختگیری  هوایی و نیز بدون  استفاده از  پایگاه واسطه زمینی  و با  استفاده از  تجهیزات  پیشگیرانه دفاعی  درون خود  به سلامت به  پایگاه خود در آمریکا   بازگردد . این بمب افکن میتواند با  سرعتی  معادل  6700 مایل  بر ساعت  (10 ماخ )  و با  مقدار دوبرابر  مهمات  هواپیماهای  بمب افکن  ساب سونیک  (زیر سرعت صوت )  عادی  به  پرواز در آید . ساختمان  این بمب افکن به گونه ای  طراحی شده است که  با  وارد شدن به اتمسفر زمین  واستفاده از کمتری  نیروی  ممکن  خود را به سمت هدف  رسانده و  ماموریت خود را  انجام دهد .  برای این کار این  پرنده با  روشن کردن موتورهای نیرومند خود  تا  ارتفاع  130000 پایی از سطح زمین بالا می رود  و سپس  موتورهای  خود را خاموش میکند تا به صورت شیرجه ای   با شیب  پایین مجددا  سرعت  گرفته  و  مقداری از مسیر خویش را بدون  استفاده از  سوخت  طی  کند . سپس  مجددا موتورهای  قدرتمند خود را  روشن  کرده و مجددا  به  ارتفاع فوق  باز  میگردد .(همانند  سنگ صافی که   در صورت  پرتاب به صورت افقی میتواند چندین بار  از روی آب جهش  کرده   و  مجددا به هوا  باز گردد .) همانطور که میدانیم  جو زمین  در مقابل   اجسام خارج از زمین   که به سطح زمین نزدیک می شوند  دارای نوعی مقاومت  است  و از ورود آن  تا حد ممکن  جلوگیری میکند . (مانند مقاومت  سطح آب در قبال  سنگ صاف ) پس  بمب افکن  هایپر  با استفاده از همین خاصیت  به علاوه  موتورهای  نیرومند خود می تواند  در طول اتمسفر زمین  به  سمت هر منطقه مورد نیاز  پرواز کند . این  پرنده به طور مثال برای انجام یک ماموریت  در شرق آسیا   با  پرواز  از امریکا   و  بر فراز اقیانوس  اطلس  به بیش از 25  جهش   در یک  پرواز یک ونیم ساعته   نیاز دارد تا بر فراز هدف  خود  قرار گیرد . زاویه مورد نیاز به هنگام  هربار  صعود و  سقوط در هر جهش  تقریبا  پنج درجه می باشد . خدمه این هواپیما  نیز به هنگام هربار سقوط و صعود  نیرویی  معادل  1.5  جی   بی  ونی و یا جاذبه را  احساس خواهند . این نیرو معادل  نیروی  دوران یک کودک توسط یک فرد بزگسال   است که از طرف  کودک احساس می شود   که  تقریبا   نیروی  ناچیزی  است . البته نیروی  جی  بمب افکن هایپر می تواند تا  صد ها مرتبه   از ان  کوچکتر باشد . اگرچه  طرحهای حمل  مسافر توسط این  پرنده   مخاطره امیز ذکر شده ولی  در کل  هیچ خطری   در خارج از  جو  چون برخورد با    پرتاب گرهای ماهواره و یا  سایر  لانچر های فضایی  این  پرنده را  تهدید نمیکند . طرح موتوراین هواپیما مبنی  بر استفاده از موتورهای  موشکی  وراکتی   برای  پرتاب  این  پرنده از  پایگاه  پروازی به سمت  جو و سپس  باز گرداندن آن به  سمت مقصد در داخل  جو است . البته  طرح دیگری  نیز مبنی  بر استفاده ازموتورهای  جت  پیشرفته  برای  قرار دادن  این   پرنده در جو  مطرح شده است . یکی دیگر از ایده های بکارگیری شده در این طرح  استفاده از گرمای ناشی از اصطکاک  جو هنگام شیرجه به درون اتمسفر است . این  پرنده می تواند  گرمای وارد شده را جذب و در زمان  اوج گیری مجدد و قرار گیری در  خارج از اتمسفر که دارای دمایی بسیار  پایین است  استفاده کند . البته این طرح در حال تحقیق است . روش  دیگر برای  تامین نیروی اوج دهنده  در این  پرنده استفاده از موتور های اسکرم جت  است . این موتورها با قابلیت  فشرده سازی و  دادن  شتابی بیش از حد معمول  به ذرات ورودی هوا  می توانند نیرویی بسیار بالاتر  از موتورهای جت برای  هایپر ایجاد کنند . در هر صورت امکان استفاده از این نوع موتورها  حداقل برای دادن شتاب اوج گیری  به هایپر  غیر محتمل نخواهد بود .زیرا این موتورها  پرتابکننده های خوبی در سرعت های فراصوت  هستند . طراحی  بمب افکن به صورت  کاملا آئرودینامیک   اتنجام شده است  و دارای  طول بسیار بالایی است که بتواند همچون یک راکت  برای   گرفتن  شتاب  عمل  کند . لبه های  خارجی  در گوشه های اتصال  قسمت بالایی  هواپیما  با  قسمت  پایینی  نیز برای  افزودن  قابلیت  آئرودینامیک  آن به صورت  کاملا  زاویه دار  در نظر گرفته شده  است . برای  دفع  مشکل  ناشی  از  سرعت های بالا   در این بمب  افکن  قسمت  جلویی  به صورت   نازک تر و کم  عرض  تر  از قسمت  انتهایی  هواپیما  برای  تحمل  فشار بسیار بالای  امواج صوتی طراحی شده است . علاوه بر این  خود  بمب افکن  همچون  یک  بال  بزرگ است  که  با  توجه به  نوع  شکل  بندی  ان   نیروی   بالابرنه  آن در سرعتهای بالا  بسیار  افزایش  می یابد . در صورت  نهایی  شدن  طرح ساخت  این بمب افکن  که   دارای  پروژه ای بسیار محرمانه است     فاصله  17  ساعته   پرواز   بین  استرالیا  ولندن   به 1.5  ساعت  کاهش  خواهد یافت   . و  امید انسان به کاهش  فاصله ها   روز به روز بیشتر خواهد شد . البته بنابه ادعای  چندین نشریه   تعدادی  عکاس  موفق به شکار تصاویری با  استفاده از تلسکوپ  از پروازهای شبانه این بمب افکن شده اند  . مترجم MSKSB منبع fas.org