صنایع دفاعی روسیه همچنان به صورت فعال صادرات طیف وسیعی از تجهیزات جنگ الکترونیک زمین پایه شامل سامانه های اخلال گر و اختلال گرهای راداری را در دست دارد. سامانه هایی که برای مقابله و شکست سیستم های جمع اوری اطلاعات نظارت و شناسایی هوابرد ساخته و مورد ارتقا قرار گرفته اند.با توجه به ماهیت حساس فنی شیوه و تجهیزات جنگ الکترونیک غالبا محدودیت های زیادی در اختیار قرار دادن پارامترهای فنی چنین تجهیزات و سامانه های به صورت عمومی وجود دارد.خانواده جمرهای متحرک Kvant SPN-2,3,4 ملقب به Heart Ache برای جلوگیری نظارت دشمن با استفاده رادارهای با باند طول موج 2 تا 4 سانتی متر و مقابله با رادارهای تعقیب عوارض زمین و دید جانبی با همان باند کارکردی ساخته شده اند. اخلالگر پرقدرت راداری باند کی یو Kvant SPN-2 / 1RL248-2 : اهداف :رادارهای با دید جانبی (SLAR) رادارهای تهاجمی و رادارهای تعقیب عوارض زمین (TFR). سامانه اخلال گر SPN-2 برای مقابله با شناسایی منطقه نبرد و مشاهده اشایا کوچک زمینی توسط دشمن با استفاده از رادارهای با دید جانبی , رادارهای کنترل تسلیحات هدایت شونده هوا به زمین و همچنین رادارهای ناوبری و کنترل پرواز ارتفاع پست طراحی و ساخته شده است.این سامانه قادر است تا به صورت همزمان و در دو جهت متفاوت اقدام به سرکوب دو رادار دید جانبی یا دو رادار کنترل پرواز ارتفاع پست یا تا 6 رادار کنترل تسلیحات کند. سرکوب بسته به عرض پرتوی آنتن انجام می شود : حالت پرتوی باریک با قطاع 10 در 45 درجه یا حالت پرتوی گسترده با قطاع 45 در 45 درجه .برد شناسایی و سرکوب این اخلال گر در سرکوب تسلیحات هدایت شونده به 130-150 کیلومتر میرسد و در مقابل رادارهای تهاجمی این شعاع به حداقل 60 کیلومتر در مقابل یک رادار و به حداقل 40 کیلومتر در مقابل دو رادار توام تغییر می کند وضعیت اختلال در رادارهای کنترل پرواز ارتفاع پست جنگنده بمب افکن های پست پرواز و یا موشک های کروز حمله زمینی از حداقل برد 50 و 30 کیلومتر برای یک هدف و دو هدف قابل دسترسی است. نمونه های سیگنالهای اخلال : اختلال شبه پیوسته با پوشش کامل/ نقطه ایی با امواج الکترومغناطیسی با فرکانس 6 تا 19 مگاهرتز یا حالت تمام پیوسته با پرتوهایی با فرکانس 260 تا 270 مگاهرتز اختلال متناوب که در سکوب رادارهای دشمن در حالت فعالیت در فرکانس های مختلف (agility) مورد استفاده قرار گیرد. ترکیب تجهیزات : انتن که در برگیرنده انتن آرایه فازی و منبع تغذیه و تجهیزات مرتبط است پست کنترل میدان نبرد مجهز به سیستم های ارتباطی انتقال داده و ضبط و ازمایش. منبع تغذیه برق شامل یک ژنراتور دیزلی با توان 60 کیلو واتی و مبدل برق صنعتی هر یک ازتجهیزات فوق بر روی یک خودوری چرخ دار با تحرک بالا نصب می شود و 5 خدمه وظیفه اداره انرا بر عهده میگیرند. اخلالگر پرقدرت راداری باند ایکس Kvant SPN-3 / 1RL248-3 و Kvant SPN-4 / 1RL248-4 اهداف :رادارهای با دید جانبی و رادارهای تهاجمی اخلالگر SPN-3 نمونه ایی مستق شده از اخلاگر SPN-2 می باشد که برای فعالیت در باند 3 سانتی متر ساخته شده است. از لحظا تجهزات سخت افزار تغییراتی چندانی این نمونه با نمونه پایه ایی خود ندارد و تنها در بخش پرتو افکنی این سامانه دچار تغییراتی منجمله گسترش دامنه پوششی به 8.5 تا 10.5 گیگا هرتز شده است.نمونه مشتق شده دیگری نیز از SPN-2 به نام SPN-3 دارد که برای فعالیت در دامنه 4 سانتی متر ساخته شده که دارای دامنه پوششی 6 تا 8.5 گیگا هرتزی می باشد.جمر SPN-3 با قابلیت فعالیت 24 ساعته و پوشش 360 درجه ایی توانایی عملرد در دمای - 50 و + 40 درجه سانتی گراد را دارست قابلیتی که از ان یک سیستم جان سخت در برابر شرایط محیطی ساخته است.این اخلالگر که همچون دو برادر دیگر خود یک نویز جمر محسوب می شود برای سرکوب راداهای تهاجمی با باند فعالیت ایکس کاربرد دارد.همچنین برای جلوگیری از تاثیر گذاری بر رادارهای هوابرد خودی هر سه سامانه به سیستم شناسایی دوست از دشمن (IFF) مجهز می باشند. اخلالگر راداری باند ایکس SPN-30 : وظیفه کور کردن سیستم های راداری نقشه برداری با وضوح بالا از سطح زمین منجمله رادارهای روزنه ترکیبی سار (SAR) که غالبا در محدوده فرکانسی ایکس فعالیت می کنند بر عهده جمری به نام SPN-30 قرار میگیرد جمری با دامنه فرکانس 8 تا 12 گیگا هرتز.علاوه بر این وظیفه سرکوب تجهیزات راداری چون سامانه های راداری تسایحات تهاجم دقیق , رادارهای چند حالته جنگنده های تاکتیکی رادارهای با دید جانبی و رادارهای مرتبط با انجام پروازهای ارتفاع پست نیز همگی بر عهده این جمر توانمند قرار داده شده است.علاوه بر اضافه شدن رادارهای سار به مجموع اهداف این جمر افزایش برد عملیاتی این سامانه یکی دیگر از نکات مثبت ان در مقایسه با جمرهای باند ایکس پیشین است.اگر خانواده Kvant SPN-3/4 از حداکثر فاصله 150 کیلومتری قادر به تشخیص رادار هدف باشند و برد درگیری و سرکوب ان از نهایت فاصله 100 کیلومتری قابل انجام باشد در عوض جمری چون SPN-30 قادر است تا رادار هدف خود را از فاصله 400-250 کیلومتری شناسایی کند و در فاصله 150-200 کیلومتری به مقابله با ان بپردازد (متاسفانه به همان دلیل ابتدای مطالب از حداکثر برد عملیاتی چنین سامانه هایی اطلاعات حتمی و موثق در دست نیست و غالبا در اکثر منابع با اعتبار سعی در ارایه حداقل برد انها شده است اما بوده اند منابعی که به ندرت به حداکثر برد نمونه هایی اشاره کرده باشند) در هر صورت سامانه هایی چون SPN-30 بعنوان زنجیره جدید سامانه های پدافندی مدرن برای شکست مهاجمینی با سامانه های ISR (شناسایی , نظارت , جاسوسی ) سیستم هایی بسیار مهم و کاربردی برای واحدهای دفاعی خواهند بود کمااینکه مجموعه اهداف بلقوه چنین اخلالگرهایی می تواند مقابله با توان شناسایی و نظارت جنگنده های تاکتییکی و پهپادهای این چنینی همانند گلوبال هاوک باشد.بدنبال اعمال برنامه به روز رسانی در سامانه SPN-30 این جمر از سرعت عملیاتی بالاتر وزن کمتر و اتلاف انرژی کمتر برخوردار شده است اخلالگر SPN-30 توسط 4 خدمه قابلیت عملیاتی شدن دارد. اخلالگر پر قدرت رادرای باند کی یو Kvant SPN-40/SPN-40M2 / 1RL238 : سامانه پارازیت انداز SPN-40 مشخصا برای مقابله با رادارهای تعقیب عوارض زمین جنگنده بمب افکن های پست پرواز ناتو چون جنگنده های اف-111 و تورنادو ساخته و تولید شده است.هر چند با بازنسته شدن اف-111 یکی از اهداف بالقوه این سامانه از رده خارج شده است ولی می توان در مقابل سایر رادارهای تعقیب عوارض زمین که در فرکانس کی یو کار می کنند از این اخلالگر بهره برد.جمر SPN-40 قادر است تا امواج راداری هدف خود را از فاصله 250 کیلومتری شناسایی و از 150 انها را سرکوب کند. نمایی از پرتو افکن جمر SPN-40 M-2 سامانه مدیریت یکپارچه اخلالگر Kvant AKUP-1 / 1L213M : یکی از ویژگیهای مثبت خانواده اخلالگرهای Kvant SPN-4/3/2 قابلیت شبکه شدن و اتصال به یکدیگر انها در یک زنجیره پدافندی است.این زنجیزه توسط سیستم AKUP-1 تشکیل می شود. این سامانه که یک کنترل کننده اخلالگری خودکار است برای کنترل فعالیت شبکه ایی از اخلالگرها متشکل از سه واحد اخلالگری طراحی و ساخته شده است.هر یک از واحدهای اخلالگر می تواند تا 9 جمر به صورت شش جمر SPN-4 و سه اخلالگر SPN-2 و یک پست کنترل خودکار را در ترکیب خود داشته باشد.علاوه بر سه پست کنترل هر واحد اخلالگری که هر پست بوسیله 2 خدمه اداره می شوند یک پست فرماندهی مرکزی به نام پست یگان فرماندهی متشکل از 7 مرد نیز وجود دارد که کار ان هماهنگ کردن سه خودوری کنترل واحدهای جمر است. بنابراین کنترل 18 جمر توسط پست فرماندهی هر واحد انجام می پذیرد و در نهایت کنترل سه پست فرماندهی بوسیله پست یگان فرماندهی به ایجاد یک شبکه یکپارچه از واحدهای کنترل و اخلالگر می انجامد. چنین شبکه ایی می تواند از شناسایی اهداف زمینی تا توان بازتابش راداری 10 متر مربعی در یک محوطه 100 در 100 کیلومتری (منطقه امن) توسط رادارهای دید جانبی جنگنده بمب افکن و همچنین رادارهای شناسایی تسلیحات هوا به زمین جلوگیری بعمل اورد و رادارهای کنترل پروازی در ارتفاع پست 50 تا 300 متری را سرکوب کند.در هر پست فرماندهی و همچنین پست مرکزی تجهیزاتی از قبیل سیستم انتقال داده , نمایشگر نقشه محیط , جایگاه مخصوص اپراتور , چاپ کننده ,ضبط کننده داده های مغناطیسی و ... وجود دارند.در پایان ذکر این نکته ضروری است که همچون اخلالگرهای SPN-4/3/2 جمرهای SPN-40/30 نیز با یکدیگر قابلیت شبکه شدن دارند که این کار توسط واحد کنترل AKUP-22 قابل اتجام است سیستمی که متاسفانه از چند و چون ان هیچ نوع اطلاعاتی در دست نیست. اخلالگر R-934B سیستم اتوماتیک اخلالگر R-934B با هدف اخلال در ارتباطات رادیویی هوایی (ارتباط بین جنگنده ها و دیتالینک های هدایتی تسلیحاتی) روی باند UHF/VHF طراحی و ساخته شده است و قابلیت کشف ، مانیتورینگ و سرکوب ارتباطات رادیویی واحدهای هوابرد را داراست .این سیستم از یک اخلالگر روی شاسی یک نفربر MT-LBU ، کامیون تجهیزات Ural-4320-31 و منبع تغذیه الکتریکی 16 کیلوواتی تشکیل شده است.سیستم اخلالگر این سیستم روی بازه ی فرکانسی 100 تا 399.975 مگاهرتز کار میکند ، دارای پوشش 360 درجه بوده و توان خروجی آن 500 وات است . این اخلالگر از هر 3 شیوه ی مدولاسیون برای اخلال استفاده میکند که عبارتند از : انتشار امواج فرکانس مدوله شده با ولتاژ اخلال روی باند HF در بازه ی 800 تا 6000 هرتز ، انتشار امواج با شیفت فرکانسی (5/10/20/40 هرتز افزایش) و 150 تا 800 میکروثانیه تاخیر سیگنال ، انتشار امواج با شیفت فازی روی باند HF با پوشش 180 درجه ای و تاخیر 800 میکروثانیه ای سیگنال .این اخلالگر میتواند 1 هدف در در حالت PFT و 4 هدف را در حالت فرکانس ثابت مورد هدف قرار دهد . فاصله ی زمانی بین کشف تا سرکوب ارتباط رادیویی این اخلالگر تنها 5 میکروثانیه است .