در سال ٢٠٠٢، اسکن ایگل (ScanEagle) اولین پرواز خود را با موفقیت انجام داد. ScanEagle در کارخانه هوافضای بوئینگ در اورگان وارد خط تولید شد. در ژوئیه ٢٠٠۴ ، USMC (سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا یا U.S. Marine Corps) قرارداد دو وسیله نقلیه هوایی را که در سپتامبر ٢٠٠۴ به عراق اعزام شده بودند، منعقد کرد.
طبق قراردادی که در آوریل ٢٠٠۵ منعقد شد، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا (United States Navy) ScanEagles را از ژوئیه ٢٠٠۵ روی ١۵ ناوشکن و LSD مستقر کرد. در دسامبر ٢٠٠۶، ارتش استرالیا قراردادی را برای اسکن ایگل منعقد کرد که در عراق نیز مورد استفاده قرار می گرفت.

 

پهپاد اسکن ایگل از پنج قسمت (ماژول) اصلی قابل تعویض در میدان نبرد تشکیل شده است: دماغه، بدنه، اویونیک (وسایل ارتباطی و هدایتی، دوربین‌ها و…)، بال و سیستم محرکه (موتور).دارای بدنه استوانه ای به قطر ٢٠٠ سانتیمتر با بالهای کشیده شده در وسط در بالای بدنه با طول ٣.١ متر است. همچنین برای کار در محیط های سرد می تواند مجهز به گرمایش کاربراتور و یک پوشش بال یخ فوبی باشد.مأموریت‌های ScanEagle شامل اطلاعات ، نظارت و شناسایی (ISR)، عملیات خدمات ویژه، عملیات اسکورت، حفاظت از خطوط دریایی و کاروان، حفاظت از تاسیسات با ارزش، رله ارتباطات صوتی، تصویری و داده ای با سرعت بالا می‌باشد.

 

پهپاد اسکن ایگل را می‌توان در خشکی، کشتی‌های دریایی توسط منجنیق پنوماتیک با سرعت پرتاب ٢۵ متر بر ثانیه پرتاب کرد. همچنین در عملیات پرتاب هوایی از میزبان C-130 Hercules یا V-22 Osprey نیز این پهپاد را پرتاب نمود.سیستم بازیابی ScanEagle بر اساس سیستم بازیابی اثبات شده SkyHook است که در اصل برای پهپاد SeaScan توسعه یافته است.
 
سیستم بازیابی SkyHook از یک خط توقف یا گرفتگی استفاده می کند به این صورت که وسیله نقلیه مستقیماً برای نزدیک شدن به خط چسبندگی پرواز می کند و قلابی که در نوک بال هواپیمای هوایی نصب شده است در خط گیر می کند. برای ایجاد خط چسبندگی سیم فلزی جرثقیل را به وسیله boom (تیر بلند برای حفظ کشش پایین بادبان) به طول ١۵.٢متر در حالت کشیدگی نگه داشته تا زمان درگیری قلاب پهپاد را نگه دارد.

این هواپیما در ابتدا برای صنعت ماهیگیری و نظارت بر مناطق دریایی در هنگام ماهیگیری استفاده می‌شد اما بعدها تکنولوژی و قابلیت‌های آن بسیار افزایش یافت و گونه‌های متفاوت آن برای تفنگداران دریایی آمریکا هزاران ساعت مأموریت را در عراق و مکان‌های دیگر انجام داده‌اند.

ارتقای تکنولوژی اسکن ایگل از سوی شرکت بوئینگ آنقدر افزایش یافت که از آن به عنوان یک هواپیمای بدون سرنشین قابل حمل برای نظارت و کنترل مستقل در شرایط جنگی نیز استفاده شد و از ماه اوت ۲۰۰۴ برای جنگ عراق در اختیار ارتش آمریکا قرار گرفت.

 

 

پرتاب پهپاد اسکن ایگل از روی عرشه ناو
درحال حاضر اسکن ایگل مجهز به یک دوربین الکترو اپتیکال، یک دوربین مادون قرمز و یک برجک ثابت سبک وزن با دامنه ارتباطات بیش از ۱۰۰ کیلومتر و استقامت پرواز تا بیش از ۲۰ ساعت است.

سامانه تصویربرداری نصب شده بر روی پهپاد اسکن ایگل
این هواپیمای بدون سرنشین جاسوسی آمریکا، بسیار کوچک و غیرمسلح بوده و توسط نیروهای عملیات ویژه استفاده می‌شود.

این پهپاد با ۱.۱۹ متر طول و ۳.۰۵ متر عرض(دو سر بال) و ۱۸ کیلوگرم وزن برای پرواز نیاز به باند ندارد و در عوض با یک سامانه هوای فشرده به بالا پرتاب می‌شود و برای فرود هم یک جرثقیل با طناب و قلاب آن را در میان هوا می‌گیرد که تفنگداران دریایی آن را از روی ناوهای خود به پرواز در می‌آورند.

پرتاب پهپاد اسکن ایگل از روی عرشه ناو
پهپاد اسکن ایگل با سرعت ۱۲۰ کیلومتر در ساعت و سقف پروازی ۱۶۰۰۰ پا می‌تواند بیش از ۲۰ ساعت استقامت پروازی داشته باشد.

در ماه گذشته نیز یک فروند هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی از نوع پریدیتور پس از تجاوز به حریم هوایی ایران در خلیج فارس، با واکنش سریع جنگنده‌های سپاه پاسداران روبرو و پس از شلیک جنگنده های سپاه به سمت آن، مجبور به ترک منطقه شد.

تجهیز سپاه به رادارهای کشف و شناسایی دقیق و رصد لحظه‌ای تحرکات و اقدامات نیروهای فرامنطقه‌ای و آمریکایی در منطقه خلیج فارس باعث شد این بار نیز پهپاد آمریکایی به محض ورود به مرزهای جمهوری اسلامی، شکار شود.

 چندی پیش جمهوری اسلامی ایران به صورت رسمی با ارسال نامه‌ای به سازمان ملل، ضمن محکوم کردن تجاوز پهپادهای آمریکایی به آسمان کشورمان، خواهان جلوگیری از این اقدامات شده بود.

 

دوربین:

اسکن ایگل دارای یک دوربین هوشمند ثابت بسیار سبک است و بر روی هواپیما نصب می‌شود؛ این پهپاد می‌تواند تا 100 کیلومتر برد ارتباطی خود را با مرکز حفظ کند و بیش از 20 ساعت به پرواز ادامه دهد. طول بال هواپیما در حدود 10 فوت است و تا 75 گره دریایی هم سرعت دارد.

 

مشخصات فنی پهپاد Scan Eagle

استقامت پروازی: 24 ساعت
سقف پرواز: 5000 متر
حداکثر سرعت افقی: 126 کیلومتر بر ساعت
سرعت گشت زنی: 91 کیلومتر بر ساعت
نیروی محرکه: موتور 2 زمانه. 1.4 کیلووات؛ 1.9 اسب بخار
سوخت: گازوئیل
سیستم ردیابی: جی پی اس
وزن سازه خالی: 13.1 کیلوگرم.
حداکثر وزن در زمان پرواز: 20 کیلوگرم.

 

سابقه عملیاتی

این پهپاد در سال 2005 وارد ارتش آمریکا شد؛ به غیر از ارتش آمریکا، استرالیا در حال حاضر نیز از این پهپاد استفاده می‌کند، در سال 2008 نیز کانادا اعلام کرد از این پهپاد برای عملیات خود در افغانستان استفاده می‌کند. این پهپاد از آوریل 2009 تا سال 2011 بیش از 500 هزار ساعت پرواز داشته است.
شایان ذکر است Scan Eagle" نامی است که این پهپاد آمریکایی را در ناتو با آن می‌شناسند؛ "عقاب تصویربردار" آمریکایی که از عرشه ناوگان دریایی آمریکا در خلیج فارس با مأموریت جاسوسی مراکز نظامی حساس و هسته‌ای به حریم هوایی کشورمان وارد شده است به رغم جثه کوچک دارای دوربین‌های پیشرفته جاسوسی با آخرین فناوری‌های روز جهانی است.
پس از شکار RQ170 آمریکایی توسط نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، آمریکا ساخت و به کارگیری بیشتر پهپادهای کوچک را در دستور کار خود قرار داد تا از پوشش راداری ایران عبور کند اما شکار این عقاب اسکنر آمریکایی ثابت می‌کند که سامانه های راداری و پدافندی مدافعان هوشیار و بیدار آسمان ایران اسلامی، اجازه هیچ‌گونه تحرکی را به پرندگان جاسوس و متخاصم دشمن نخواهند داد. 

باید گفت که اصولا " اسکن ایگل " در بحث طراحی بدنه فاقد اصولا دقیق پنهان کاری به ماننده پهپادی مثل " RQ-170 " است اما ترکیب سازه کوچک و موتوری با تشعشع فروسرخ پایین شناسایی آن را مشکل می کند.
اما مسئله اصلی در مورد " اسکن ایگل " محموله ای است که توسط آن حمل می شود. این پهپاد یک محموله دو کیلوگرمی را حمل می کند که در کنار 4 کیلوگرم سوخت همراه آن وزن 6 کیلویی قابل حمل آن را تشکیل می دهد. این محموله در بخش دماغه جلویی این پهپاد نصب می شود که می تواند با توجه به ماموریت تغییر کند. به صورت استاندارد این پهپاد یک دوربین تصویر برداری با قابلیت تهیه تصاویر فروسرخ و عادی با کیفیت 640 در 480 پیکسل را دارد.
در ماموریتهای دیگر این پهپاد می تواند با سامانه های متفاوتی مثل: سیستم تشخیص عوامل شیمیایی و بیولوژیکی در میدان نبرد، سامانه تشخیص میدان های مغناطیسی و حسگرهای الکترو اپتیکال نیز مجهز شود. از دیگر توانایی های اسکن ایگل که در سالهای اخیر و با توجه به تجربیات اخیر در جنگ در خاورمیانه به آن اضافه شده است بحث سامانه ای است که در زمان اسکورت کاروانها در صورت شلیک یک تک تیرانداز به کاربران اجازه می دهد که به سرعت مکان تیرانداز را کشف کند.
" اسکن ایگل " از یک باند انتقال داده یو اچ اف با توان 900 مگاهرتز و یک لینک باند اس با توان 2.4 گیگاهرتز برای انتقال تصاویر زنده بهره می برد. این توان ارسال زنده تصاویر در آوریل 2009 میلادی به کمک یگان عملیات ویژه نیروی دریایی آمریکا " Navy Seal Team 6 " در اقیانوس هند آمد.
 در این حادثه دزدان دریایی کاپیتان یک کشتی آمریکایی را در درون یک قایق نجات به گروگان گرفته بودند که پهپاد اسکن ایگل با پرواز بر فراز این قایق توانست نمایش مناسبی را از وضعیت گروگان و گروگان گیرها را برای نیروی های سیل مشخص کرده و به آنها کمک کند تا با 3 شلیک همزمان دزدان دریایی را از پای در آورده و کاپیتان " ریچارد فلیپس " را نجات دهند.
دو برنامه دیگر که در سالهای اخیر بر روی " اسکن ایگل " صورت گرفته است از قرار نصب کوچکترین رادارهای روزنه مصنوعی دنیا بر روی اسکن ایگل است که به آن این توانایی را می دهد تا تصاویر بسیار با کیفیتی را از سطح زمین به صورت زنده به تیم کنترل کننده خود ارسال کند.
حرکت دوم بحث نصب و ایجاد توان کنترل " اسکن ایگل " از دورن هواپیماهای آواکس سری " E-3 " نیروی هوایی آمریکا است. این مسئله اجازه می دهد تا سایر بخش های نیروهای مسلح آمریکا نیز در کمترین زمان ممکن از اطلاعات بدست آمده از این پهپاد استفاده کنند.
در بحث به پرواز درآوردن نیز این پهپاد از سامانه پرتاب گر بادی استفاده می کند که اسکن ایگل را با سرعت اولیه 25 متر بر ثانیه به هوا پرتاب می کند. این سیستم قابلیت نصب بر روی کشتی و استفاده بر روی زمین را دارد. در بحث بازیابی نیز این پهپاد از سیستمی با نام " آویز آسمان " استفاده می کند. این سیستم شامل کابلی آویزان از چرثقلی متحرک به ارتفاع 15 متر است که پهپاد به صورت اتوماتیک به سمت آن پرواز کرده و توسط این کابل گرفته می شود.