خستین پرواز نخستین فروند تامکت ایرانی (H-1) طبق برنامه در روز جمعه ۵ دسامبر ۱۹۷۵ (۱۴ آذر ۱۳۵۴) با موفقیت از تأسیسات گرومن واقع در کالورتون، نیویورک، به انجام رسید. نخستین پرواز تامکت H-1، با خدمه گرومن و منقش به نشان و پرچم سرخ و سفید و سبز ایران، شامل یک پروفایل پروازی 70 دقیقه‌ای در بازه‌ای گسترده از ارتفاعات و سرعت‌های مختلف، جهت آزمایش خواص هندلینگ و سامانه‌های کنترل و اویونیک آن، می‌شد. سه فروند نخست (H-1 بهمراه H-2 و H-3) با خدمه شش افسر نیروی دریایی ایالات متحده، کالورتون را در روز جمعه ۲۳ ژانویه ۱۹۷۶ (۳ بهمن ۱۳۵۴) ترک نمودند. پس از گذر از اقیانوس اطلس با استفاده از سوختگیری هوایی، تامکت‌ها دو روز را در پایگاه توررخن (Torrejón) اسپانیا گذراندند و سپس راه خود را به سمت تهران ادامه دادند. آنها در روز سه‌شنبه، ۲۷ ژانویه (۷ بهمن)، در پایگاه مهرآباد فرود آمدند. دو روز بعد در روز 9 بهمن محمدرضا شاه پهلوی از تامکت‌ها در مهرآباد بازدید نمود و سپس توسط تیمسار عبدالحسین مینوسپهر در مورد توانایی‌های سامانه تسلیحاتی و عملیاتی پرنده جدید نیروی هوایی توجیه (بریف) شد.سرگرد ایرج خرم (فرمانده گردان ۸۱ آموزشی شکاری) و سروان مجتبی زنگنه، همراه با سروان محمد فرح‌آور (فرمانده گردان شکاری تاکتیکی ۸۲) و سروان کاظم حیدرزاده در جایگاه کابین‌های عقب، سپس توانایی دو فروند از تامکت‌ها را در یک نمایش پروازی برای شخص شاه نشان دادند.
شب همان روز (9 بهمن)، مراسمی در هتل شاه عباس اصفهان جهت گرامی داشت ورود تامکت به خدمت برگزار شد. از جمله افراد حاضر می‌توان به مسئولین بلند پایه دولتی، از جمله اکبر زاد (استاندار اصفهان)، افسران ارشد نیروی هوایی، و نمایندگان کمپانی‌های هیوز، P&W، گرومن و PRD، اشاره نمود.
تیمسار مینوسپهر سپاس شخص شاه را به شرکای پیمانگر F-14، جهت تلاش‌هایشان در تضمین کردن تحویل به موقع نخستین سه فروند تامکت به ایران، بیان نمود.قای جورج اسکرلا ، رئیس کمپانی گرومن، در سخن‌های خود در این مراسم اعلام نمود: «ورود F-14 به خدمت نیروی هوایی شاهنشاهی ایران یک رویداد بسیار مهم است، زیرا نشانگر آغاز فصل جدیدی در رابطه‌ای دوستانه و همکارانه است که اکنون در میان دو کشور متحد ما وجود داردوی همچنین گفت: «با انتخاب F-14، ما باور داریم که اعلیاحضرت شاهنشاه بهترین جنگنده برتری هوایی جهان را انتخاب کردند تا یک سپر دفاعی قوی را برای کشور شما تشکیل دهد و صلح را در این قسمت جهان پاسداری کند.
جمعه 10 بهمن در پایگاه هشتم شکاری تاکتیکی خاتمی روزی متفاوت نسبت به روزهای دیگر بود. در ساعت ۱۰ صبح آن روز، همه چیز برای استقبال از نخستین تامکت‌ها آماده بود. سرلشکر امیرحسین ربیعی (فرمانده نیروی هوایی)، سرتیپ مینوسپهر (فرمانده پایگاه هشتم)، و سرتیپ نادر یوسفی(جانشین معاون عملیات نیروی هوایی)، در کنار نمایندگان پیمانکاران بزرگ F-14 در پایگاه حضور یافتند. روزی بسیار غرور آفرین برای ایران بود.تمامی چشم ها به سمت شمال دوخته شده بود تا نخستین نشانی از تامکت‌ها را بیابند. اول یک، و سپس دو فروند در آسمان آبی پایگاه نمایان شدند.د و تامکت پس از عبور بر فراز پایگاه، آن را دور زده و از سمت جنوب شرق به سمت حضار پرواز کردند؛ بال‌ها در حالت خمیدگی به سمت عقب در سرعت تقریباً ۴۰۰ مایل در ساعت و ارتفاع حدود ۳۵۰ پا بالای باند در معرض دید کامل تماشاچیان.
تامکت‌ها در آرایشی نزدیک باری دیگر از کنار حضار گذشتند و سپس به سمت چپ چرخیدند تا بار دیگر دور بزنند و از شمال غرب به سمت تماشاچیان پرواز کنند؛ این بار با بال‌های یکی از تامکت‌ها در حالت پسگرایی جلو، درحالی که تامکت دیگر همچنین بال‌های خود را در پسگرایی عقب نگاه داشته. آنها دوباره در ارتفاع پست بر فراز باند پرواز کردند، اینبار تک فروندی و با سرعتی بسیار کم. پرنده لیدر یک لندینگ touch-and-go انجام داد و سپس یک take-off با استفاده از پس سوز. وی پس از صعود تقریباً مستقیم بالا به سمت آسمان، مانور خود را با یک half-Cuban eight تمام کرد. تامکت دوم پس از انجام یک touch-and-go آرام به سمت راست چرخید، دور زدن بر روی پایگاه را ادامه داد و سپس به لیدر پیوست.
نمایشی شکوهمند از توانایی پرواز خلبانان نیروی هوایی شاهنشاهی و مانورپذیری چشمگیر تامکت. پس از فرود و پارک پرنده‌ها، کانوپی‌ها باز شدند و چهره‌های خندان سرگرد ایرج خرم (خلبان لیدر در تامکت H-2) و سروان محمد فرح آور (خلبان تامکت H-3) نمایان شدند. کابین عقب‌های دو خلبان ایرانی از پایگاه مهرآباد تا خاتمی، آقایان کاسی مو سالی بلو و جنا هولبرگ از خدمه گرومن بودند.پس از پیاده شدن، خلبانان شخصاً توسط تیمسار ربیعی، مینوسپهر و یوسفی، و همچنین دوستان و همقطاران خود، مورد استقبال و تبریک گویی قرار گرفتند.روز بعد، سروان مجتبی زنگنه و سروان کاظم حیدرزاده تامکت H-1 را از مهرآباد به خاتمی منتقل نمودند.
