پس از آنکه نیروی دریائی امریکا پروژه AQM-127 SLAT ( هدف مافوق صوت پرواز در ارتفاع کم) خود را در سال 1991 لغو نمود ، در سال 1995 شرکت آمریکائی بوئینگ قراردادی را برای انجام یک تست از یک هدف بدون سرنشین بوسیله یک نمونه مشابه خارجی دریافت نمود که می بایست مشخصاتی مشابه موشک روسی Kh-31A داشته باشد. موشک Kh-31A یک موشک مافوق صوت هواپرتاب ضدکشتی با رادار فعال بود که پیمان ناتو آن را AS-17 Krypton می نامید . این موشک از یک سامانه رم جت سوخت جامد نیرو می گیرد . پس از روشن شدن پیشرانه ، روکش های نصب شده بر روی 4 ورودی هوا  جدا شده و بدنه خالی بوسترهای کمکی به عنوان محفظه احتراق رم جت مورد استفاده قرار می گیرند. این موشک در ارتفاع بالا می تواند به سرعت 3.1 ماخ و در ارتفاع کم به سرعت 2.5 ماخ در سطح دریا دست یابد. قطعات تبدیلی موشک Kh-31A به یک هدف هوائی توسط کمپانی روسی Zvezda-Strela به شرکت آمریکائی بوئینگ ، ( قبلا مک دونل دوگلاس ) تحویل شد البته بدون کلاهک جنگی و سایر تجهیزات نظامی (محرمانه). در مقابل پیمانکار آمریکائی یک سامانه ردیابی تله متری و نیز سامانه خاتمه پرواز بر روی موشک نصب نمود. این موشک که اکنون تبدیل به یک هدف هوائی بدون سرنشین شده بود MA-31 نام گرفت و نخستین پرواز خود را در آگوست سال 1996 انجام داد. ایالات متحده در مجموع 18 فروند از این موشک ها را از روسیه خریداری نمود که 13 فروند آن را در سال های 1998/99 در آزمایشات مورد استفاده قرار داد . رقیب این موشک روسی ، موشک Sea Snake ساخت کمپانی هانیول بود که گونه ای پیشرفته برگرفته از موشک قدیمی MQM-8G Vandal بود . در سال 1999 شرکت بوئینگ رقابت را برد و قراردادی را برای یک محموله 34 فروندی از موشک های MA-31 دریافت نمود. موشک های آمریکائی MA-31اما موشک های MA-31 تنها یک راه حل موقت بود چرا که به لحاظ برد و مختصات پروازی ، نتوانست رضایت کامل نیروی دریائی آمریکا را برای شبیه سازی یک موشک ضد کشتی پرسرعت جلب نماید. ( من می گویم این امر شاید بدلیل برداشته شدن برخی تجهیزات خاص موشک توسط روسها و در نهایت تحویل موشک ناقص به آمریکا بوده است ) . در جریان ارزیابی موشک MA-31 ، شرکت بوئینگ از گونه بهینه سازی شده این موشک که بعضا MA-31PG خوانده می شود (PG = Precision Guidance) را مجهز به سامانه هدایت GPS بکار گرفت . استفاده از سامانه GPS سبب افزایش دقت موشک پس از پرتاب از ارتفاع بالا ( و در نتیجه افزایش برد آن) می شد اما در نهایت این گونه جدید هم بعنوان گزینه نهائی برای هدف مافوق صوت پرواز در ارتفاع کم برگزیده نشد. در عوض در ژوئن سال 2000 این قرارداد به شرکت اوربیتال ساینسز واگذار گردید که منجر به تولید پرنده پرسرعت ویژه ارتفاع کم با نام GQM-163 Coyote  گردید . پس از آن که این پرنده جدید وارد خدمت شد ، باقیمانده موشک های MA-31  نیز تا پایان سال 2007 به مصرف رسیده و پروژه نیز مختومه گردید.موشک MA-31این هم فایل پاورپوینت مربوط به شرکت بوئینگ که تصاویر آن تقدیم می گردد تصویر ذیل هم مربوط است به یکی از موشک های MA-31 در نمایشگاه نیروی هوائی آمریکا در کنار سایر تجهیزات آمریکائی