موشک قسام با توجه به محاصره ای که مقاومت به ویژه در نوار غزه با آن روبروست و نظر به فضای به وجود آمده پس از انتفاضه کنونی که به مبارزه اراده ها در این انتفاضه باز می گردد، هسته های فنی مهندسی تازه تأسیس مقاومت تلاشهایی را برای ابداع سلاحی که بتواند از موانع موجود بگذرد، آغاز کردند که به تولید موشکهای قسام انجامید. به رغم آنکه برد این موشک میان 8 تا 12 کیلومتر است و مواد منفجره ای به وزن 4 تا 6 کیلوگرم را با خود حمل می کند، اما این ابداع دو چالش عمده بر سر راه ماشین جنگی صهیونیستها ایجاد کرد؛ اول، توان این موشک در تهدید فضای امنیتی شهرکهای نزدیک به نوار غزه که در نتیجه به مهاجرت صهیونیستها از این شهرکها انجامید که این امر خود فشار مضاعفی بر محافل سیاسی، امنیتی و نظامی صهیونیستها وارد آورد و دوم، ناتوانی سازمانهای نظامی صهیونیستها از مهار این موشک و مقابله با آن. در همین راستا وزارت جنگ صهیونیستها بر ناتوانی خود به مقابله با این موشکها اعتراف کرد، زیرا ساخت موشکهای قسام بر پایه علوم نظامی مدرن صورت نگرفته است و رژیم صهیونیستی هم وسیله ای برای جلوگیری از شلیک این موشکها ندارد جز موشک در حال ساخت نوع "ناوتلز" که با استفاده از لیزر می تواند موشک قسام را منهدم کند، اما استفاده از این موشک پیش از سال 2009 میلادی امکانپذیر نیست.                                خبرگزاری بی بی سی در توصیف رسایی از بن بستی که مؤسسه نظامی صهیونیستها با آن مواجه شده است گزارش می دهد که" موشک قسام ابداعی استراتژیک برای غلبه بر توان گسترده نظامی «اسرائیل» است". سیستم نظامی رژیم صهیونیستی به دو چند سبب در تنگنا قرار گرفته است: اول: ناتوانی از نابود کردن اماکن ساخت موشک و تعقیب وسایل انتقال آنها؛ باید به خاطر داشت که تمام حملات هوایی که علیه کارگاه های صنعتی در نوار غزه صورت گرفته، تاکنون حتی یک موشک قسام را هم از بین نبرده است. دوم: ناتوانی صهیونیستها از هدف قرار دادن این موشک در هوا( پس از شلیک) و ناکامی در ساخت سیستم "آژیر خطر" دقیق برای هشدار دادن به شهرک نشینان صهیونیست، زیرا در ساخت موشکهای قسام از فناوری بسیار ابتدایی بهره گرفته شده است. سوم: ناتوانی نسبی از مهار عملیات شلیک موشک به این سبب که این موشک از سکوهای پرتاب بسیار ابتدایی قابل شلیک است و این کنار فقط در طول 15 دقیقه انجام می گیرد و مجاهدان نیز از دور شلیک آن را کنترل می کنند تا مبادا در اثنای عملیات محل استقرار آنان شناسایی شود.                                موشک قسام هیبت سیستم نظامی صهیونیستها را در هم نوردید، زیرا به کمک فناوری بسیار ساده به این سیستم مقابله شد و این سازمان نتوانست راز قدرت آن را دریابد. علاوه بر آن بعد "جمعیتی" در جنگهای نابرابر را به مقاومت داده است، زیرا موشکهای قسام به رغم ابتدایی و ساده بودن، در 20 متری محل حضور شخص شارون در اثنای بازدید از شهرک اشغالی سدروت سقوط کرد و هواپیمای موفاز وزیر جنگ رژیم صهیونیستی را وادار کرد در خلال بازدید از این شهرک در محل دیگری به صورت اضطراری فرود آید. این مسئله هم یک تهدید و هم یک اهانت محسوب می شود که ارتشهای عربی در طول جنگهای خود با رژیم صهیونیستی مرتکب نشده بودند! ارتش رژیم صهیونیستی برای مقابله با خطر موشکهای قسام همزمان دو راه در پیش گرفت: اول، شعاع 9 کیلومتری اطراف شهرکهایی را که با خطر حملات موشکهای قسام مواجه بودند به اشغال در آورد تا سکوهای پرتاب این موشکها را از آن مناطق دور سازد که این اقدام بر اساس تئوری "کمربند امنیتی" صورت گرفت ـ البته ژنرالهای صهیونیست از این اقدام با نامهای دیگری استفاده کردند تا مبادا شکست تئوری مشابهی که در جنوب لبنان پیگیری شد، تکرار گردد ـ دوم، ایجاد تلفات و خسارات سنگین در میان غیر نظامیان جهت وادار کردن شهروندانی که این موشکها از نزدیکی محل سکونت آنان شلیک می شود در مقابل چنین کاری بایستند. هر دو اقدام برای ساکت کردن موشکهای قسام با شکست مواجه شد، زیرا به رغم بی رحمی دشمن در عملیات انتقام جویانه ارتش دشمن صهیونیستی موسوم به"روزهای پشیمانی" در شمال نوار غزه به ویژه اردوگاه جبالیا، شلیک موشکهای قسام همچنان ادامه دارد. همچنین، مقاومت فلسطینیان و اصرار آنان بر حمایت از مبارزان نیز راه دومی را که اشغالگران برای مقابله با تهدید موشکهای قسام در پیش گرفته بودند با شکست مفتضحانه روبرو ساخت. برای ترسیم این مقاومت شبکه اینترنتی "عرب 48"به نقل از یکی از فلسطینیان ساکن اردوگاه جبالیا به نام خانم" ام سعید البسیونی" گزارش می دهد:"اگر اشغالگران خیال می کنند که ما از ترس آنها و عملیات نظامی آنها خانه های خود را ترک می کنیم، سخت در اشتباه اند، زیرا این اولین باری نیست که ما با چنین تجاوزاتی مواجه می شویم، این شاید ششمین بار یا بیشتر از آن باشد که «اسرائیل» منطقه شمالی (نوار غزه) را اشغال می کند. در تهاجم مدتی پیش، ارتش رژیم صهیونیستی به مدت یک ماه و نیم، کشت و تخریب کرد اما ما خانه های خود را ترک نکردیم، چرا الان این کار را انجام دهیم؟! رژیم صهیونیستی به این آرزوی خود نخواهد رسید". نگرانی صهیونیستها به اینجا ختم نمی شود، بلکه ابعاد دیگری نیز دارد. در همین راستا، زئیف شیو از کارشناسان مسائل نظامی و امنیتی صهیونیستها در مقاله ای که در روزنامه هاآرتص با عنوان "موشکهای قسام، تحولی استراتژیک" به چاپ رسید، می گوید: در صورت موفقیت حماس در افزایش برد موشکهای قسام به بیش از 9 کیلومتر، باید منتظر باشیم که فرودگاه (بین المللی) بن گوریون هدف قرار بگیرد و از آن پس بیشتر شرکتهای هواپیمایی از فرستادن هواپیماهای خود به این فرودگاه خودداری کنند.                      او در همان مقاله می افزاید، حماس اگر بتواند سیستم موشکی خود را در کرانه باختری تأسیس کند، معضل موشکهای قسام از یک معضل نظامی به یک معضل راهبری بدل می گردد". در عمل نیز به اعتراف منابع امنیتی رژیم صهیونیستی، گردانهای قسام موفق شدند 60 فروند از این نوع موشکها را در کارگاهی در نابلس واقع در شمال کرانه باختری بسازد که 10 فروند از این موشکها از داخل یک کامیون حامل سبزیجات در جنین توقیف شد و در همان زمان و پیش از اشغال کرانه باختری در عملیات موسوم به "سپر بازدارنده" زیرساختهای ادامه این کار نابود شد. در همان زمان مبارزان فلسطینی در شهر طولکرم موفق شدند شهر ساحلی نتانیا را با چند موشک هدف قرار دهند که این موشکها به پست اصلی برق شهر اصابت کردند و موجب گردید که برق شهر نتانیا در آن شب قطع گردد. تحول مهم دیگر این بود که پلیس رژیم صهیونیستی روز سه شنبه گذشته (5 اکتبر) اعلام کرد که یک فروند موشک قسام در منطقه ای خالی از سکنه در نزدیکی شهرک اشغالی "نتیو هعسراه" در نزدیکی شهرک بسیار مهم و ساحلی عسقلان سقوط کرد. شهر عسقلان مهم ترین مرکز تولید برق رژیم صهیونیستی و کارخانه کتسا را که صدها تن مواد سوختی و گاز در آن انبار شده است، در خود دارد. می توان این گونه نتیجه گرفت که گردانهای قسام تلاش کرده اند قدرت خود را در حمله به عسقلان به نمایش بگذارند که شاید محاسبات سیاسی مانع از انجام چنین کاری در حال حاضر بشود و شاید هم این اقدام، یک آزمایش در چارچوب توسعه این موشکها بوده باشد که در هر دو حالت افزایش خطرات را نشان می دهد. نبرد میان نیروی اشغالگر و مقاومت همچنان ادامه دارد و از آغاز انتفاضه الاقصی با شدت بیشتری دنبال می شود. همه نشانه ها حاکی از آن است که به رغم قدرت و قسوت نظامی صهیونیستها، مقاومت فلسطین هر روز در حال توسعه تواناییهای خود است. این نکته فقط رؤیایی خیالی که از بارقه های امید سرچشمه گرفته نیست، بلکه حقیقتی است که هر ناظر بی طرف و آزادی می تواند آن را لمس و احساس کند. اما متأسفانه یاسی که بر جهان عرب سایه افکنده موجب می شود که این دستاورد همچنان در فضای سیاسی معلق بماند و به ثمره ای سیاسی سودمند تبدیل نشود.